Slaapapneu is een ernstige aandoening die miljoenen mensen wereldwijd treft.

Slaapapneu is een ernstige aandoening die miljoenen mensen over de hele wereld treft. Het wordt gekenmerkt door onderbroken ademhaling tijdens de slaap, wat kan leiden tot een reeks gezondheidsproblemen als het onbehandeld blijft. Er zijn drie soorten slaapapneu: obstructieve slaapapneu, centrale slaapapneu en complexe slaapapneusyndroom.

Symptomen van slaapapneu zijn onder meer hard snurken, naar lucht happen tijdens de slaap, slaperigheid overdag, vermoeidheid, ochtendhoofdpijn, moeite met concentreren en prikkelbaarheid. Obstructieve slaapapneu komt vaker voor bij mensen die overgewicht hebben, een grote nekomtrek hebben en een familiegeschiedenis van de aandoening hebben. Andere risicofactoren zijn man zijn, ouder zijn dan 40 jaar en een kleine luchtweg hebben.

Als slaapapneu onbehandeld blijft, kan het leiden tot ernstige gezondheidsproblemen zoals hoge bloeddruk, hartziekte, beroerte en diabetes. Het kan ook het risico op ongevallen verhogen, omdat mensen met slaapapneu meer kans hebben om tijdens het rijden of bedienen van zware machines in slaap te vallen.

De diagnose van slaapapneu omvat meestal een slaapstudie, die kan worden gedaan in een slaapcentrum of thuis. Tijdens de slaapstudie worden de ademhaling, hartslag en zuurstofniveaus van de persoon gemonitord om te bepalen of ze slaapapneu hebben.

De behandeling van slaapapneu hangt af van de ernst van de aandoening. Milde gevallen van slaapapneu kunnen worden behandeld met levensstijlveranderingen zoals gewichtsverlies, het vermijden van alcohol en sedativa en slapen op uw zij. Matige tot ernstige gevallen van slaapapneu kunnen het gebruik van een continue positieve luchtwegdruk (CPAP) -machine vereisen, die luchtdruk levert via een masker dat over de neus en mond wordt gedragen.

Vroegtijdige diagnose en screening op slaapapneu is cruciaal voor effectieve behandeling en beheer van de aandoening. Veel mensen met slaapapneu zijn zich mogelijk niet bewust van hun aandoening, omdat ze mogelijk niet beseffen dat hun slaap 's nachts wordt verstoord. Hierdoor zoeken ze mogelijk geen medische hulp totdat de aandoening al is gevorderd tot een ernstiger stadium.

Screening op slaapapneu kan worden uitgevoerd via verschillende methoden, waaronder vragenlijsten, lichamelijk onderzoek en slaapstudies. Vragenlijsten zoals de Epworth Sleepiness Scale kunnen helpen bij het identificeren van symptomen van slaapapneu, terwijl lichamelijk onderzoek tekenen kan detecteren zoals vergrote amandelen of een smalle luchtweg. Slaapstudies, die de ademhaling en andere fysiologische functies tijdens de slaap monitoren